Osnovne razlike između PIO fonda i DPF-a
Dobrovoljni penzijski fondovi čine „treći stub“ penzijskog sistema, dok PIO fond predstavlja „prvi stub“. Štednjom u dobrovoljnim fondovima ostvaruju se prihodi u starosti kao dopuna državnoj penziji. Iako privatna i državna penzija imaju isti cilj – obezbeđivanje finansijske sigurnosti građana u periodu kada prestanu da budu radno aktivni, postoje brojne razlike u načinu na koji se one ostvaruju i ko može da ih ostvari.
Osnovne razlike između državnog, PIO fonda i nedržavnog DPF-a:
PIO |
DpF |
- Prikupljeni penzijski doprinosi osiguranika automatski se isplaćuju penzionerima (osiguranik i penzioner nisu ista lica)
- Minimalna i maksimalna penzija su određene zakonom
- Penzija se prima mesečno iz dva puta
- Prekid u uplati doprinosa utiče na ostvarivanje prava na penziju
- Doprinosi se uplaćuju mesečno
- Doprinosi su vezani za visinu zarade odnosno procenat od visine zarade
|
- Uplaćeni doprinosi se evidentiraju na individualnom računu člana sa kog će mu biti isplaćivana penzija, a do tada se investiraju i uvećavaju za ostvaren prinos
- Iznos penzije je direktno vezan za visinu uplaćenih sredstava, dužinu uplata i prinos
- Način i dinamiku primanja penzije bira član
- Prekid u uplatama ni na koji način ne umanjuje prava članova
- Član bira dinamiku uplata a moguće su i jednokratne uplate
- Minimalni doprinos u Dunav fondu iznosi 1.000 dinara, a jednom uplaćen iznos može da se menja kada god to član odluči
- Uplate do 5.420 dinara preko administrativne zabrane oslobođene su poreza na zarade od 10%
|